Octoberfest... Ne bu yaaaaa.... ???

 

Almanya’nın su yerine bira içtiği her halinden belli, zaman zaman da sevimli olmayı gerçekten başarabilen Ankara Büyükelçisi Eckart Cuntz’un “Hilal, Octoberfest sensiz olmaz” davetini geri çeviremezdim. Lucie de, o geceye yetişmek için kalktı Prag’dan geldi. Ankara yağmur altında. Giles’ımız var yanımızda hem. Lucie’yle beni önce taksiye attı, sonra da Octoberfest için Almanya Büyükelçiliği bahçesinde kurulan dev çadıra. Çadır, gerçekten hınca hınç dolu. Ankara’da ipini koparan Cuma gecesi Octoberfest’e katılmaya karar vermiş demek ki...

Açılın bakalım açılın. Bize yer açın. Öyle dağınık masalara oturmayız biz. Giles, torpili patlattı. “Doug Silliman, bizi bekliyor Hilal”.. Sürekli hava bastığımın farkındayım arkadaşlar ama canım istiyor, hem de çok istiyor. Hey Doug..! Bizim için böylesi güzel masa donattırdığın için teşekkürler. Yani arkadaşlar, Doug, Amerikan Büyükelçiliği’nin müsteşarı. Koca çadırda, onun oturduğu masa, biz oturunca daha da canlandı, havalandı tabii ki.. fark yarattı... Tabii biz sonra öyle bir dağıttık ki o masayı, ciddiyetinden incecik bir dilim olsun kaybetmek istemeyen Doug bile “Cheers tabii ki, cheers” diye diye coştu...

Coşmayan kalmasın. Coşun, coşalım. Dünyadaki en büyük bira festivali olma özelliğini taşıyan geleneksel Ekim festivaline (Octoberfest) gelmişsek, coşmak boynumuzun borcu. Kimbilir, festivalin ana mekanı Münih ve çevresinde ne gümbürtüler kopmakta. Gelenek böyle; kuruluyor çadırlar. Kimi geleneksel kıyafetleri içinde, kimi düpe düzgün halde yiyor, içiyor, dansediyor. Bu ne biçim hayat allahım.. N’oluyo lan.. ! Derkeeen, yakaladı işte bizi Cuntz... Şimdi bırakmaz bizi, kesin bırakmaz. Her festivalde benimle danseden Cuntz, bu kez gördü yanımdaki güzel Lucie’yi, hemen başladı onunla dansetmeye. Vay bee... Hilal, bittin sen bittin. Artık seninle Cuntz bilem dansetmiyor...Aman, istemem zaten Cuntz’u. Ben bir fotoğraf çekinirim yeter onunla. Bak Koray’la dansetmeye başladık. Öznur geldi, Slobodan ve Rudy ve hatta Urban... Çok kalabalık ortam çoook... Magazinciler etrafımızda...

Kocaman bira bardakları, özel şarkılar eşliğinde havaya kaldırılıyor. Bu çadırda çoşan coşana. Bak Cuntz, neler diyor. Bu ekonomik kriz yüzünden bütçeyi kıstıkça kısmışlar ama sonunda daralmışlar. Octoberfest için kesenin ağzı açılmış. Biralar oluk oluk akıyor. Masalarda boy gösteren kaşarları yerim ben. Ama favori yiyecekler kocaman sosisler ve azman tavuk butları. N’oluyo kardeşim, n’oluyo ! “Hiç analiz etme” diyor Cuntz. Olay şudur: "İyi bira, Alman festival havası ve sarhoş olmak." Bak bee, n’olmuş. İlk olarak 1810’da Bavyera Veliaht Prensi Ludwig ve Sachsen-Hildeburghausen Prensesi Therese’nin düğünleri vesilesiyle kutlanan Octoberfest, bugün neredeyse birayla yıkanma, coşma törenine dönüşmüş. İyi, n’apalım. Dönüşsün bakalım. Neyse, yakında bir Efes festivali olacak da, ben de kendime “Biz niye bunun yerlisini yapmıyoruz” diye sormuyorum. Ne yapıyorum? Giles, verdi komutu: Sabaha kadar dans, eğlence... Allah sonumuzu hayretsin...