Çatır, çatır BM... Çatır, çatır New York..! New York is happy with Turkey...

Güneşin sırtımıza yumuşak masajlar yaptığı bir Pazartesi öğle sonrasında Central Park’ta çimlerin üzerindeydik. New York’un kalbi gibi duran Birleşmiş Milletler (BM) binasında eğlenceli dakikalar geçirdikten sonra Türk kahvemizi Başkonsolos Mehmet Samsar’la içmiş, sonrasında da BM Daimi Temsilcimiz Ertuğrul Apakan ve dinamik ekibinden sıkı bir BM brifingi almıştık. BM Güvenlik Konseyi’nin geçiçi üyeliğine sahip Türkiye, dünyada eşitlik, adalet, hukuk ve insan haklarının hakim olması için Apakan’ın deyimiyle ‘çatır, çatır’ diplomasi yürütüyordu.

Evet, evet hani bize Dışişleri Bakanlığı Müsteşarlığı görevini yürütürken Ankara’da kök söktüren ama babacan tavırlarından asla taviz vermeyen Ertuğrul Apakan’ı yeniden görme şerefine eriştik. Onunla, BM’den çıktıktan sonra hemen karşıdaki Turkish Center’da buluştuk. Bizi, tek tek isimlerimizle selamlarken gözlerinin içi parıldıyordu. “Beni haber kaynağınız gibi görmeyin, ben sizin bilgi kaynağınızım” diyerek söze başlamadan eden Apakan’ın esprilerinden, ekibiyle şakalaşmasından ve mutlu görüntüsünden etkilenmemek mümkün değildi. Sevgi doluydu, sevgi…

Apakan, Türkiye’yi “BM’de görüşü dinlenilen, ciddiye alınan” diye tanımlarken, İran, Ortadoğu, Kıbrıs, Balkanlar , Afrika, terörle mücadele, kadın ve eşitlik konularında Türkiye’nin ne denli aktif olduğunu da bir sağına, bir soluna dönerek anlatıyordu. Bir de karşısına bakıyordu. “Hüseyin, Gülin, Levent, Fazlı, Can, Ramis, İlknur, Burcu…” diyordu, beraber çalıştığı diplomatları, olgun bir takım kaptanı gibi yüceltiyordu. Türkiye, genç ve aktif diplomatlarıyla BM’ye katkı sunuyordu. Ve bizi gülümsetmeden edemeyip, “Abarttıysam söyleyin. Biliyorsunuz ben minumumları konuşan biriyim” notu düşüyordu, sözlerinin altına. Onu, sorularımızla sıkıştırdığımızda gazetelerin baş köşesine oturacak manşetlerin peşinde olduğumuzu da anlıyor, “Manşet olmadan emekli olmak istiyorum” esprisi patlatıyordu. Yani, New York’ta hiç sıkıcı olmayan diplomasi brifingi almak güzeldi. Samsar’la Türk kahvesi içmek pek keyifliydi. Central Park’ta gezinmek harikaydı. Akşam yemeğinde nefis bir İtalyan lokantasında ağırlanmak da, tüm bunların üstüne ‘bonus’ etkisi yaratmıştı. Yani,ne demeli… Çatır , çatır BM… Çatır, çatır New York.. !